کی‌روش: برتری تیم ملی از سایر رقبای گروه فقط روی کاغذ است/ نتایج، تعیین کننده ماندن یا رفتنم از ایران است

سرمربی تیم ملی کشورمان درباره میزبانی قطر در جام جهانی ۲۰۲۲ به تمجید از کشور ایران پرداخت.

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، کارلوس کی روش، سرمربی تیم ملی کشورمان با برنامه «THE MANAGER» درباره سوابقش در جام جهانی های مختلف و نحو میزبانی قطر در جام جهانی 2022 مصاحبه را انجام داد.

کی روش درباره 5 دوره حضورش در جام های جهانی مختلف گفت: دوستان نزدیکم به من لقب دایناسور را دادند چون من از زمان های خیلی قدیم در تورنمنت های جهانی حضور داشتم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اولین تجربه ام در سال 1982 بود که به همراه برزیل برای جام جهانی اسپانیا بود. من در پرتغال و خارج از آن در تورنمنت های زیادی شرکت کردم. داستان همیشه تکرار می شود. قبل از 4 سال از برگزاری هر جام جهانی شک هایی درباره برگزاری خوب از سوی میزبان مطرح می شود. برخی می گفتند جام جهانی برزیل بد برگزار شد. یا برخی درباره میزبانی آفریقای جنوبی یا آمریکا این نظر را دارند. برخی از جام جهانی آلمان و روسیه انتقاد می کنند و منظورم این است که فضای انتقادی درباره میزبانی جام های جهانی همیشه وجود داشته است.

وی افزود: تاریخ نشان داده که تمام این جام جهانی با موفقیت برگزار شده است. جام جهانی 2022 قطر موفقیت شگفت انگیزی را داشته است. فدراسیون جهانی فوتبال پرسنلی مجرب دارد که همیشه برای پیشرفت تلاش می کنند. قطر از تمام جهات کشوری مدرن است. جام جهانی 2022 قطر تنها یک موفقیت فوتبالی نخواهد بود. چون یک موفقیت دیگری در به کارگیری تکنولوژی های مدرن در زمینه فوتبال خواهد بود. این تکنولوژی در آنالیزها، شبکه های اجتماعی و ارتباط هواداران با فوتبال کمک زیادی خواهد کرد.  جام جهانی قطر در زمینه ارتباطات انقلابی خواهد کرد و شبکه‌های اجتماعی کمک زیادی را به فوتبال دوستانه می کند. ارتباطات در جام جهانی 2022 تنها به کشور قطر محدود نمی شود بلکه کل دنیا این کشور پیشرفته باخبر خواهند شد و هیچ چیزی نمی تواند جلوی پیشرفت قطر را بگیرد. تکنولوژی سلاح قطر برای جام جهانی 2022 است. جام جهانی قطر در نوع خودش منحصر به فرد خواهد و نمی توان آن را تصور کرد.

کی روش درباره اینکه بعد از جام ملت های آسیا 2019 سرمربی ایران می ماند، پاسخ داد: در شرایط کنونی تنها به آمادگی تیم در روز فردا فکر می کنم. مسئولیت من این است که با تمام وجودم کار کنم تا تیم ملی ایران قدرتمند و آماده شود. هدف اصلی ما قهرمانی در جام ملت های آسیا است. قراردادم با ایران با پایان جام ملت های آسیا به پایان می رسد و آینده دست خداست. مربیان نمی توانند آینده شان را به صورت مشخص تعیین کنند. سرنوشت مربیان بستگی به نتایجی که به دست می آورند دارد. در شرایط کنونی تمرکز می کنیم که ایران به نیمه نهایی جام ملت ها راه پیدا کند تا هواداران فوتبال ایران را خوشحال کنیم.

سرمربی سابق رئال مادرید درباره اینکه چرا بعد از مربیگری در رئال مادرید دوباره به عنوان دستیار فرگوسن مشغول به کار شد، گفت: تلاش می کنم تا به این سوالتان پاسخ دهم. این موضوع ابعاد مختلفی داشت. اما داستان ساده ای دارد. من قبل از کار در منچستر یونایتد 17 سال کار مربیگری کرده بودم. وقتی فرگوسن به من دعوت همکاری دارد برایم جذاب بود و استقبال زیادی کردم چون در کنار او می توانستم آموزش ببینم و تجربه حضور در یکی از بزرگترین باشگاه دنیا را کسب کنم. به همین خاطر با دعوت فرگوسن موافقت کردم. فوتبال در زندگی ام در رده اول قرار دارد. من از فوتبال لذت می برم و این زندگی من است. به نظر من فوتبال مثل سازمان ملل متحد است.

سرمربی تیم ملی کشورمان درباره گروه و حضورشان در جام ملت ها گفت: جام ملت های آسیا مانند جام ملت های اروپا رقابتی سخت است. با توجه به اینکه ما را بهترین تیم گروه می دانند این موضوع کار ما را سخت تر می کند. اما این برتری ما از تیم های بقیه گروه فقط روی کاغذ است. واقعیت این است که سطح ما با آغاز بازی مشخص می شود. مهمترین چیز برای من است که تیم من با تواضع بهترین عملکرد را داشته باشد. ما در این رقابت ها بازی به بازی جلو می رویم و پیروزی کسب می کنیم. به نظرم تیم های استرالیا، کره جنوبی و ژاپن به نیمه نهایی راه پیدا خواهند کرد و تیم چهارم راه یافته به نیمه نهایی می تواند ایران، عربستان، قطر یا امارات باشد. البته نباید قدرت ازبکستان را نیز فراموش کنیم. امیدوارم تیم چهارم نیمه نهایی ایران باشد.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: کی روش سرمربی تیم ملی ایران تیم ملی ایران جام جهانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۱۵۰۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت‌های ممنوعه از جنگ جهانی دوم/ تجاوز جنسی؛ راهی برای نشان دادن برتری آمریکایی‌ها بر فرانسه

«اِیمی دوپره» همیشه راجع به تجاوز دو سرباز آمریکایی به مادرش در دوران پیاده‌سازی نیروهای متفقین در ژوئن ۱۹۴۴ میلادی در منطقه نرماندی فرانسه سکوت کرده بود؛ اما با گذشت ۸۰ سال پس از این تعرض وحشیانه، او سرانجام احساس کرد که زمان آن رسیده که در مورد آن صحبت کند.   به گزارش عصر ایران به نقل از یورو نیوز؛ متعاقب بزرگ‌ترین عملیات آبی-خاکی تاریخ ایالات متحده به تاریخ ششم ژوئن ۱۹۴۴ (۱۳ خرداد ۱۳۲۳)، در مجموع نزدیک به یک میلیون سرباز آمریکایی، بریتانیایی، کانادایی و فرانسوی در عملیاتی که پایان تسلط آلمان نازی بر اروپا را رقم زد، در سواحل نرماندی در شمال فرانسه فرود آمدند.   در آن زمان، ایمی ۱۹ ساله در روستای مون‌تورز واقع در ناحیه بریتانی فرانسه زندگی می‌کرد و درست مثل همه دیگر ساکنان، او نیز از دیدن نیروهایی که آزادی فرانسه را بشارت می‌دادند خوشحال شد.   اما شادی او دیری نپایید. در غروب روز دهم اوت ۱۹۴۴ (۱۹ مرداد ۱۳۲۳)، دو سرباز آمریکایی به مزرعه خانواده آمدند.   ایمی که اکنون ۹۹ سال دارد به خبرگزاری فرانسه گفت: «آن‌ها مست بودند و یک زن می خواستند.»   مادر او «ایمی هلودایس اونوغه» نام داشت و با دست خط منظم و خوب خود تمام وقایع آن شب را شرح داده است. اینکه چگونه این دو سرباز آمریکایی اسلحه‌های خود را به سمت شوهرش نشانه‌ رفتند و با شلیک یک گلوله کلاه همسرش را سوراخ کردند و به شیوه تهدیدآمیزی به دخترش ایمی نزدیک شدند.   او همچنین نوشت که برای محافظت از دخترش، موافقت کرد که خانه را با این دو سرباز ترک کند. او نوشت: «آن‌ها مرا به یک مزرعه بردند و هر کدام چهار بار به نوبت به من تجاوز کردند.»   در حالیکه ایمی این نامه مادرش را می‌خواند صدای او از شدت غمی که بر مادرش گذشته می‌لرزید. او گفت: «ای مادر، چه رنجی کشیدی و من نیز [رنج کشیدم]، چرا که من هم هر روز به این موضوع فکر می‌کنم.»   او در ادامه گفت: «مادرم برای محافظت از من خودش را فدا کرد. همچنانی که به او در طول کل شب تجاوز می‌کردند، ما منتظر بودیم و اصلا نمی‌دانستیم که آیا او زنده برمی گردد یا او را با شلیک گلوله می کشند.»   خوشامدگویی اهالی نرماندی فرانسه به سربازان آمریکایی در ژوئن ۱۹۴۴


«صدها یا حتی هزاران فقره تجاوز در دو سال» اتفاقات آن شب تنها نمونه تجاوز سربازان آمریکایی نبود. در اکتبر ۱۹۴۴، پس از پیروزی در نبرد آزادسازی نرماندی از دست نیروهای نازی، مقامات نظامی ایالات متحده ۱۵۲ سرباز را به اتهام تجاوز به زنان فرانسوی محاکمه کردند.   یک مورخ آمریکایی به نام «مری لوئیز رابرتز» از معدود افرادی است که در مورد روایت‌های ممنوعه یا همان «تابوی» جنگ جهانی دوم تحقیق کرده است. او می‌گوید: «در حقیقت، صدها یا حتی هزاران فقره تجاوز بین سال‌های ۱۹۴۴ تا خروج دستگاه‌های اطلاعاتی در سال ۱۹۴۶ میلادی صورت گرفته که هنوز گزارش نشده‌اند.»   او گفت: «بسیاری از زنان تصمیم گرفتند سکوت کنند؛ چرا که صحبت در مورد تجاوز را مایه شرمساری می‌دانستند.»   مضافا اینکه تضاد فاحش بین تجربه تلخ آن‌ها با شادی عموم مردم فرانسه بابت ورود سربازان آمریکایی و پیروزی بر نازی‌ها، صحبت کردن در مورد تجاوز به زنان را به طور ویژه سخت‌تر می کرد.   اهالی نرماندی پس از ورود سربازان آمریکایی در سال ۱۹۴۴

  تجاوز جنسی؛ راهی برای نشان دادن برتری آمریکایی‌ها بر فرانسه به گفته خانم رابرتز، یکی دیگر از مقصران اصلی در این ماجرا فرماندهان ارتش ایالات متحده بودند که برای انگیزه دادن به سربازان آمریکایی برای جنگیدن، وعده داده بودند که در فرانسه زنان «به راحتی به چنگ می‌آیند.»    روزنامه «استارز اند استرایپس» متعلق به ارتش آمریکا در آن زمان پر از تصاویری بود که زنان فرانسوی را در حال بوسیدن آمریکایی های پیروز نشان می داد.   از نظر آمریکایی‌ها، سکس در معنای فحشا و تجاوز جنسی راهی برای نشان دادن تسلط بر فرانسه بود، تسلط بر مردان فرانسوی، چرا که آنها قادر به محافظت از کشور و زنان خود در برابر آلمان‌ها نبودند.  مری لوئیز رابرتز محقق آمریکایی   یکی از تیترهای خبری این روزنامه در تاریخ ۹ سپتامبر ۱۹۴۴، در کنار تصویری از زنان فرانسوی که سربازان آمریکایی را تشویق می‌کردند نوشته بود که «اینجا برای این میجنگیم که فرانسوی‌ها دیوانه یانکی‌ها [آمریکایی‌ها] هستند.»   خانم رابرتز گفت که انگیزه داشتن رابطه جنسی برای «ترغیب کردن سربازان آمریکایی برای اعزام به فرانسه بود.»   او افزود: «از نظر آمریکایی‌ها، سکس در معنای فحشا و تجاوز جنسی راهی برای نشان دادن تسلط بر فرانسه بود، تسلط بر مردان فرانسوی، چرا که آنها قادر به محافظت از کشور و زنان خود در برابر آلمان‌ها نبودند.»   دو سرباز آمریکایی در فرانسه به تاریخ ۲۰ اوت ۱۹۴۴

  «فکر می کردم آن سربازان آلمانی هستند» در پلابنک، در غربی‌ترین نقطه ناحیه بریتانی در فرانسه، «جین پنگام» روزی که خواهرش کاترین مورد تجاوز قرار گرفت و پدرشان توسط یک سرباز آمریکایی به قتل رسید را چنان به یاد دارد که «گویی همین دیروز بود.»   «جین پنگام» که هم اکنون ۸۹ سال دارد به خبرگزاری فرانسه گفت: «یک سرباز سیاهپوست آمریکایی می‌خواست به خواهر بزرگترم تجاوز کند. پدرم جلوی راه او ایستاد و این سرباز پدرم را به ضرب گلوله کشت. بعد از آن، آن مرد موفق شد در را شکسته و وارد خانه شود.»   جین که در آن زمان ۹ سال داشت، به سمت پادگان نیروهای آمریکایی در همان نزدیکی دوید تا ماجرای ورود این سرباز و تجاوز به خواهش را به آن‌ها بگوید.   او گفت: «من به آنها گفتم که این سرباز آلمانی است، اما اشتباه می‌کردم. وقتی روز بعد گلوله‌ها را بررسی کردند، بلافاصله متوجه شدند که او آمریکایی است.»   خواهرش کاترین این راز وحشتناک «که تمام زندگی او را تحت الشعاع قرار داد» را تا قبل از مرگش پیش خود حفظ کرد. دختر کاترین به خبرگزاری فرانسه گفت: «در حالی که روی تخت بیمارستانش دراز کشیده بود به من گفت: در طول جنگ، در دوران آزادی به من تجاوز شده است.»   او به مادرش می‌گوید که پس چرا این ماجرا را زودتر نگفتی، مادرش پاسخ داد: «به کی می‌گفتم؟ فرانسه آزاد شده بود، همه خوشحال بودند، من قرار نبود در مورد چنین چیزی صحبت کنم، که ناخوشایند و ظالمانه بود.»     یک زن فرانسوی در حال تشکر از سرباز آمریکایی بابت آزادسازی استراسبورگ فرانسه در سال ۱۹۴۴


سرنوشت تجاوزگران جنسی چه شد؟ یک نویسنده فرانسوی به نام «لویی گیلو»، در آن زمان به عنوان مترجم برای سربازان آمریکایی کار کرد. او در سال ۱۹۷۶ خاطرات خودش را در قالب رمان «!OK Joe» به رشته تحریر در آورد و به محاکمه سربازان آمریکایی برای تجاوز جنسی در دادگاه‌های نظامی نیز پرداخت.   فیلیپ بارون که مستندی درباره این کتاب ساخته است، می‌گوید: «کسانی که به اعدام محکوم شدند تقریباً همگی سیاه پوست بودند.»   کسانی که مجرم شناخته شدند، از جمله متجاوزان «ایمی» و «کاترین»، در ملاء عام در روستاهای فرانسه به دار آویخته شدند.   فیلیپ بارون می‌گوید: «در پس ماجرای تابو درباره تجاوز جنسی توسط نیروهای آزادی‌بخش‌ وجود داشت، راز شرم‌آور تفکیک یگان‌های سربازان سیاه‌پوست و سفیدپوست در ارتش آمریکا بود.»   او گفت: «زمانی که یک سرباز سیاه پوست را به پای میز محاکمه بردند، او عملاً هیچ شانسی برای تبرئه نداشت.»   به گفته رابرتز، این امر به سلسله مراتب نظامی در ارتش آمریکا اجازه داد تا با «قربانی کردن سربازان آفریقایی-آمریکایی» از اعتبار و آبروی سفیدپوستان آمریکایی محافظت کند.   او گفت که از ۲۹ سربازی که در سال های ۱۹۴۴ و ۱۹۴۵ به دلیل تجاوز به عنف محکوم شدند، ۲۵ نفر سیاه پوست بودند.   اسرار عملیاتی که به جنگ جهانی دوم پایان داد کلیشه‌های نژادی در مورد تمایلات جنسی، محکومیت سیاه‌پوستان به تجاوز را تسهیل کرد. در همین حال، سربازان سفیدپوست اغلب متعلق به یگان‌های سیار بودند و ردیابی آن‌ها را سخت‌تر از همرزمان سیاه‌پوست‌شان که عمدتاً در یک مکان بودند، می‌کرد.   رابرتز گفت: «اگر یک زن فرانسوی یک سرباز آمریکایی سفیدپوست را به تجاوز متهم می‌کرد، این سرباز به راحتی می‌توانست این موضوع را انکار کند چرا که صبح روز بعد او این سرباز و یگان آن عملا از آنجا رفته بودند.» کانال عصر ایران در تلگرام