گیاهان آپارتمانی عالی برای افراد تنبل/۱۰ گیاه آپارتمانی که باید فقط یک بار در ماه به آن آب بدهید

 
انتخاب بهترین گیاه آپارتمانی کار ساده‌ای است فقط باید گیاهی منطبق با شرایط مورد نظرتان را پیدا کنید، این فلسفه من است که گیاهان نباید زیاد وقت گیر باشند. من طرفدار بزرگ گیاهانی هستم که به نگهداری کم نیاز دارند، به ویژه اگر گیاهان آپارتمانی باشند.

مطمئنا، این ارکیده‌ها و آزالیا‌ها بسیار زیبا هستند؛ حداقل زمانی که برای اولین بار آن‌ها را به خانه می‌آورید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما مگر اینکه شما در مورد مراقبت از آن‌ها سخت کوش باشید، در غیر این صورت در چند ماه (یا حتی هفته ها) از بین می‌روند. در حالی که ممکن است فکر کنید بدشانس هستید، اما این گونه نیست. نکته کلیدی برای لذت بردن از زیبایی (و سلامتی) گیاهان که کمتر به آن‌ها توجه می‌شود، انتخاب مناسب نوع آن هاست.

در اینجا ۱۰ گیاه خانگی مقاوم که فقط باید یک بار در ماه آب بخورند ذکر شده است. (برنامه آبیاری به اندازه گیاه و زمان سال بستگی دارد). اطمینان حاصل کنید که نام گیاه شناسی ذکر شده برای هر گیاه را یادداشت می‌کنید. این اطلاعات در هنگام جستجوی آنلاین یا خرید در مرکز باغ محلی به شما کمک خواهد کرد.

رشته مروارید (Senecio rowleyanus)


همچنین به نام گیاه دانه تسبیحی نیز نامیده می‌شود که به خاطر ظاهر آن است. دایره‌های سبز رنگ کوچک تقریبا شبیه نخود‌هایی است که در ردیف‌های کوچک رشد می‌کند. رشته مروارید بخشی از خانواده گیاهان آبدار است، و این گیاه در اصل از آفریقای جنوبی آمده است، بنابراین به راحتی خشکی و آب بسیار کم را تحمل می‌کند. اگر به اندازه کافی خوش شانس باشید که این گیاه گل بدهد، گل‌های سفید با بوی دارچین مانند حس می‌کنید. برای نتایج بهتر، گیاه را در یک سبد حلق آویز در آفتاب کامل قرار دهید.

بگونیا (begonia)


آیا گل‌های زیبا در خانه مادربزرگ یا همسایه‌ها را به یاد می‌آورید؟ احتمالا، آن‌ها بگونیا بودند. به طور کلی، دو نوع بگونیای آپارتمانی وجود دارد: برگ دار و گل دار- و هر دو گل از آب زیاد نفرت دارند. گونه‌های گلدار (a.k.a. cane begonias) گیاهان سالانه هستند و اغلب در پاییز و زمستان شکوفا می‌شوند. انواع شاخ و برگ دار (بعضی از گونه‌های بگونیا ریزوماتوز) بعضی اوقات شکوفا می‌شوند، اما برای برگ‌های جالب آن‌ها شناخته شده هستند.


گیاه موم (Hoya carnosa)

انگور‌های سبز آن رنگی روشن را نشان می‌دهند و می‌توانید چند هفته بدون آبیاری او را رها کنید. اکثر مردم نمی‌دانند گیاه موم نوعی تاک است، زیرا رشد بسیار کندی دارد. اگر بلافاصله شکوفا نشد دلسرد نشوید. ممکن است این فرآیند مدتی طول بکشد، اما زمانی که شکوفا شود، شما را با گل‌های ستاره‌ای مهمان می‌کند. این گیاه به مقدار زیادی نور نیاز دارد.

گیاه هوا (Tillandsia)


گیاهان هوا هنوز هم جریان اصلی توجه را به خود جلب نکرده اند، اما به آرامی محبوبیتشان زیاد می‌شود. این گیاه هوازی است، به این معنی است که به هیچ وجه به خاک نیاز ندارد. شما واقعا به آن آب نمی‌دهید؛ شما فقط یک بار در هفته پای آن را‌تر می‌کنید و این کافی است! طراحان داخلی عاشق گیاهان هوا هستند، بنابراین ممکن است تصویر آن‌ها را در مجله‌های مختلف دیده باشید.

بامبو خوش شانس (Dracaena sanderiana)


این در واقع بامبو نیست. در مورد شانس، باید تصمیم خود را بگیرید. این گیاه هنوز هم خانگی است و می‌توان از آن در فضا‌های کوچک دفتری نیز استفاده کرد. برای رشد بامبو خوش شانس، چند سانتی متر پایین یک گلدان را با سنگریزه پر کنید و سپس به همان مقدار آب اضافه کنید. بامبو را مستقیما در آب بگذارید! فقط باید هر چند هفته مقداری آب به آن اضافه کنید.

نخل دم اسبی (Beaucarnea recurvata)


“خاک را خشک نگه دارید. ” اگر این دستورالعمل‌هایی است که دوست دارید در خصوص یک گیاه بشنوید، شاید این گیاه برای شما مناسب باشد. این گیاه در واقع نخل نیست، اما به سادگی می‌تواند به ارتفاع چند فوت برسد و ویژگی‌های خاصی مشابه نخل دارد. این گیاه را در یک گلدان نسبتا بزرگ نگه دارید تا شلوغ نباشد و اگر به نظر می‌رسد واقعا سریع رشد می‌کند آن را به گلدانی بزرگتر منتقل کنید. در طول زمستان باید آن را حتی کمتر آب بدهید (هر چهار تا شش هفته) خاک آن را زیاد مرطوب نکنید، زیرا می‌تواند منجر به پوسیدگی ساقه شود. این گیاه نیز باید در معرض نور آفتاب قرار گیرد.

کاکتوس زبرا (Zebra haworthia)


بعضی از باغبانان این گیاه را کاکتوس زبرا می‌نامند در حالی که دیگران فقط از نام گیاه شناسی آن استفاده می‌کنند و آن را هوروشت می‌نامند. اگر فکر می‌کنید که مانند گیاهان آلوئی هستند، درست فکر می‌کنید: آن‌ها هر دو عضو خانواده Asphodeloideae هستند. این گیاه راه راه یکی از جالب‌ترین گیاهان آپارتمانی است برای پاسخگویی به سوالات مردم خود را آماده کنید. برای نتایج بهتر، فقط یک بار در ماه کاکتوس خود را آب بدهید و آن را از مناطق سرد و خشک دور نگه دارید.

گیاه دم میمونی یا خردم (Sedum morganianum)

آیا می‌دانید گیاه دم میمونی که در باغچه کاشته اید به خشکسالی مقاوم است و رنگ پاییزی زیبایی دارد؟ به خویشاوندان این گیاه فکر کنید: هر دو یک نام گیاه شناسی دارند، هر دو در خانواده گیاهان آبدار هستند، و نیاز به آب کمی دارند. این گیاه شروع به کوچک شدن می‌کند و به آرامی رشد می‌کند، اما در نهایت به چند فوت می‌رسد. همانطور که رشد می‌کند، می‌توانید ببینید چگونه شکل و بافت آن از ظهر دم خر تقلید می‌کند. بیش از حد به آن آب ندهید و آن را در مکان آفتابی نگه دارید.

گیاه عنکبوتی (Chlorophytum comosum)


یکی دیگر از بومیان آفریقای جنوبی، این گیاه خانگی برای کسانی که آب دادن گیاهان را فراموش می‌کنند، بسیار خوب است، زیرا دارای ریشه‌های گیاهی است که مواد مغذی مهم را برای مدت طولانی ذخیره می‌کنند. اگر می‌بینید نوک برگ این گیاه در حال قهوه‌ای شدن است – مهم نیست از زمان آبدهی دو هفته گذشته است یا شش هفته – به این معنی است که اکنون نیاز به آب دارد.

گیاه لاستیکی (Ficus elastica)


یکی از بزرگترین مشکلاتی که مردم با این گیاه دارند این است که بیش از حد به آن آب می‌دهند. این گیاه یکی از ساده‌ترین گیاهان آپارتمانی است و می‌تواند یک هدیه محبوب نیز باشد. اکثر مردم آن را سال‌ها نگه می‌دارند و در آن زمان چند متر رشد می‌کند. برخی از انواع این گیاه دارای شاخه قرمز یا نارنجی هستند، بنابراین اگر در جستجوی یک گیاه لاستیکی هستید به مرکز باغ محلی مراجعه کنید. منبع: مجله سلامت

منبع: پارسینه

کلیدواژه: گیاهان آپارتمانی پرورش گل و گیاه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۰۰۹۳۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشت الیاف «وش و کنف»؛ اقتصاد سبز در مازندران

ایسنا/مازندران با ورود تکنولوژی به جامعه بشری و تولید البسه و ملزومات این حیطه کاشت بسیاری از گیاهان با ارزش همانند الیاف پنبه، وش و کنف جای خود را به الیاف مصنوعی داد و موجب شد تا این اقتصاد سبز رو به فراموشی رود.

بسیاری از مشاغل سنتی و صنایع هنری ایران با آن قدمت چندین هزار ساله که ریشه در آب و خاک و ذهن و قلب تک تک ما دارد، این روزها می‌رود که به فراموشی سپرده شود.

ورود تکنولوژی و تولید انواع البسه و کالاهای خواب سبب شده که مردم به راحتی به این اجناس دسترسی داشته باشند. این امر سبب شده که تولیدکنندگان برای تهیه این ملزومات کاربردی در زندگی، برای تهیه مواد اولیه و دوخت سنتی بی نیاز شوند این امر نیز عامل مهمی در از بین رفتن گیاهان نابی شد که دیگر جایگزینی برای آن پیدا نشد.

در این میان نباید فراموش کرد که مازندران مهد تولید الیاف ناب هم بود که در صنایع دستی از آن استفاده می‌شد زنان هنرمند مازندرانی نه تنها در هنرهای ناب صنایع دستی سرآمد بودند بلکه مواد اولیه آن که از الیاف بود را خود تولید می‌کردند و حتی رنگرزی را هم انجام می‌دادند.

خودکفایی در این حوزه و انواع تولیدات رنگارنگ از پارچه‌های نفیس روح و جان مردم را صیقل داده و اوقات فراغتی سرشار از شور و نشاط در زنان ایجاد می‌کرد این تولیدات که معمولا به شکل گروهی انجام می‌شد حس دوستی و نزدیکی را بین خانواده‌های روستایی بیش از بیش فراهم می‌کرد.

 ساده زیستی و سبک زندگی سالم بدور از هیاهو و مدپرستی روح آنها را لطیف و زندگی را برای آنان زیباتر و آسانتر از آنچه امروزه شاهد هستیم فراهم کرده بود.

روزگاری که از اختلاف بر سر تجملات و چشم و هم چشمی خبری نبود، صلح و آشتی بر جوامع بشری حکمرانی می‌کرد؛ زنان این مرز و بوم در کنار همسران و خانواده براساس موقعیت جغرافیایی به هنر دست در قالب صنایع دستی می‌پرداختند که در نهایت موجب هویت بخشی و برگی از تاریخ این مرز و بوم  شد.

در این خصوص پای صحبت یکی از مادران مازندرانی نشستیم تا از صنایع دستی قدیم که زنان روستا به آن مشغول بودند برایمان بگوید.

«شمد بافی» 

سکینه خاتون نجف زاده مادر ۸۲ ساله بابلی با اشاره به اینکه برای دوخت «شمد» لازم بود گیاه وش بکاریم، گفت: گیاه وش گیاهی به طول یک متر بود که زنان روستا در باغ خود کنار دیگر محصولات کشت می‌کردند این گیاه بعد از مدتی تخم می‌داد و به مرحله برداشت می‌رسید ما این گیاه را برداشت کرده و تخم و پوست گیاه را از بدنه گیاه جدا می‌کردیم.

وی افزود: این پوست جدا شده را که به صورت رشته نخ بود به دور دستگاه کوچک دستی به نام رشته یا دوک نخ ریسی یا مهرپیچ داده بصورت کلاف در می‌آوردیم.

این هنرمند بابلی یادآور شد: در مرحله سوم آن را داخل ظرف بزرگ مخصوص که شبیه یک دیگ بزرگ بود قرار داده و همراه با آب و مقداری خاکستر آتش کاملا حرارت داده و وقتی کاملا پخته می‌شد از داخل دیگ خارج می‌کردیم.

نجف زاده اظهار کرد: در مرحله آخر آنرا در داخل رودخانه روان قرار داده و با سنگ یا چوب کاملا می‌کوبیدیم و زیر آفتاب گذاشته تا خشک شود با این کار رنگ الیاف کاملا سفید می‌شد.

وی تصریح کرد: این الیاف را از جای بلند بوسیله یک دستگاه مخصوص کوچک از بالا به پایین آویزان کرده و با مهارت به صورت کلاف های نخ درمی‌آوردیم تا آماده بافندگی شوند.

وی ادامه داد: این نخ‌های آماده را به کرچال می‌بردیم و صاحب کرچال از آن شمد و دستمال سر و... می‌بافت.

«الیاف کنف»

نجف زاده یادآور شد: یکی دیگر از الیاف‌های مهمی که در قدیم در باغات شهرستان بابل کشت می‌شد گیاه کنف بود که چند متر طول داشت، این گیاه بلند قامت بعد از تخم دهی به مرحله برداشت می‌رسید.

وی افزود: با جداکردن تخم از الیاف کنف، چوب کنف  را با خود به زمین شالیزاری می‌بردیم به اندازه طول الیاف کنف، زمین را کنده و کنف را داخل آن چال می‌کردیم و به مدت هفت شبانه روز داخل این زمین باتلاقی قرار می‌گرفت.

وی تصریح کرد: بعد از هفت روز این کنف را بیرون آورده و با آب روان رودخانه کاملا شستشو داده و پوست را از بدنه چوب کنف جدا می‌کردیم.

نجف زاده خاطرنشان کرد: این الیاف را که به صورت تارهای نخ در می‌آمد به صورت کلاف درآورده و با آن ریسمان می‌بافتیم. همچنین از آن در دوخت و دوز و به عنوان مثال برای بافت حصیر، باربندها استفاده می‌کردیم.

وی گفت: نکته قابل توجه این بود که بعد از برداشت، همه زنان روستا کنار هم جمع شده و در این کار بهم کمک می‌کردند.

 نجف زاده یادآور شد: هرچند بسیاری از هنرهای صنایع دستی که از اجداد ما به ارث رسیده در طول زمان از بین رفته و فقط نامی از آن باقی مانده است اما متاسفانه بسیاری از گیاهان موثر و نابی که می‌توانست نقش مهمی در اقتصاد خانواده داشته و مواد اولیه تولید باشد نیز از بین رفته و امروزه الیاف مصنوعی جای آن را گرفته که هیچ یک خاصیت ارزنده این الیاف طبیعی را ندارد.

وی افزود: استفاده از این پارچه‌ها نه تنها سبب سلامت جسم و روح می‌شد بلکه در تابستان بسیار خنک و عرق‌گیر بود لذا برخی از الیاف وش دستمال درست کرده و به سر می‌بستند تا در تابستان از گرمای شدید در امان باشند.

به گزارش ایسنا، با توجه به اینکه سال ۱۴۰۳ با شعار «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری شده است، آنچه قابل اعتناست توجه همه اقشار جامعه برای تحقق این الگو و رسیدن به توسعه اقتصادی است.

احیای فعالیت‌های اقتصادی خرد و خانگی، سرمایه‌گذاری در سطوح مختلف، واگذاری برخی از پروژه‌های اقتصادی به بخش خصوصی سبب می‌شود تا مردم در کنار دولت به بالندگی کشور و رسیدن به اهداف توسعه‌ای بپردازند.

کشت الیاف در زمین‌های زراعی یکی از اقداماتی است که علاوه بر ایجاد اشتغال پایدار در روستاها، مهاجرت معکوس، جلوگیری از تغییر کاربری‌ کشاورزی به ساخت و سازها، به صیانت از محیط زیست کمک کرده و سنت‌های اصیل نیز حفظ می‌شوند. بنابر این با داشتن یک صنعت پاک، اقتصاد مازندران همیشه سبز می‌ماند.

انتهای پیام